Aksonometria

3. Aksonometria

Aksonometria: jest innym sposobem odwzorowania, który polega na rzutowaniu równoległym na jedną tylko rzutnię, przy czym obiekt w przestrzeni ustawiamy względem rzutni w ten sposób, by przedstawić możliwie wszystkie jego cechy charakterystyczne (np. rzutując prostopadłościan ustawiamy go tak, aby były widoczne jego trzy ściany – uzyskując efekt trójwymiarowości).

Na rysunku nr 3.1 przedstawiono przykładowy obiekt przedstawiony na płaszczyźnie z wykorzystaniem aksonometrii i rzutu prostokątnego.

Aksonometria – rysunek poglądowy niejako w 3D, pokazuje widok obiektu, nie wymaga znajomości zasad rzutowania, nie stanowi podstawy dokumentacji technicznej niezbędnej do wykonania elementu (brak przekrojów, wymiarów itp.). Stosuje się w rysunkach poglądowych, instrukcjach obsługi itp.

Rysunek wykonawczy – aby „zobaczyć” bryłę trzeba znać zasady rysunku technicznego oraz „uruchomić wyobraźnie”. Na podstawie zwymiarowanych rzutów prostokątnych można jednoznacznie wykonać element przestrzenny. Stosuje się w dokumentacji technicznej do projektowania a następnie wykonania obiektu.

Rzuty aksonometryczne – są formą rzutów równoległych, które pozwalają przetransponować układ przestrzenny 0,x,y,z na układ płaski. Takie podejście umożliwia odwzorowanie obiektów przestrzennych na płaszczyźnie.

Przenoszenie brył przestrzennych do zupełnie dowolnych układów płaskich zwanych układami aksonometrycznymi umożliwia twierdzenie Pohlkie’go (rysunek nr 3.2).

Podsumowując twierdzenie Pohlkie’go zakłada, że biorąc obiekt przestrzenny poprzez dobór specyficznych ustawień rzutni i kierunków rzutowania możemy uzyskać zakładany efekt w postaci charakterystycznie ustawionego rysunku płaskiego udającego obiekt przestrzenny.

W ogólnym założeniu układ rzutni może być dowolny, lecz praktycznie przyjęto znormalizowane układy aksonometryczne przedstawione na rysunku nr 3.3.

• • • • • a) układ dimetrii kawalerskiej,
        • b) układ dimetrii wojskowej,
        • c) układ izometrii równokątnej,
        • d) układ dimetrii prawie prostokątnej.

W zastosowaniu praktycznym najczęściej spotykane są dwa pierwsze układy: dimetrii kawalerskiej i wojskowej. Należy pamiętać, że przy osiach współrzędnych podane są skróty aksonometryczne, co oznacza, że rysowany element jest rysowany w skali 1:1 lub 1:2 (dwa razy  krótszy). Należy pamiętać, że elementy o podstawie okrągłej powinny być ustawione prostopadle do osi, gdzie występuje skrót aksonometryczny. W innym przypadku z okręgu otrzymamy elipsę (jedna oś skrócona dwa razy). Przykładowy obiekt ukazany w dimetrii kawalerskiej został przedstawiony na rysunku nr 3.4.